Rozdział 03

Rozdział 03

Spotkanie po latach

*Teraźniejszość*

Wchodząc do wielkiego wieżowca czwarty raz dzisiaj spoglądam z wielkim uśmiechem w stronę Billa- recepcjonistę, który widząc mnie już tyle razy zdyszaną, kierującą się do mojego biura zaczyna się śmiać.

-Dzień dobry po raz czwarty Hermiono- odzywa się do mnie zza wysokiej lady, szczerząc zęby w wielkim uśmiechu

-Daj mi spokój!- dyszę cicho- Mam dosyć latania z biura do sądu i z powrotem! Cały czas zapominam o jakiejś istotnej teczce! Mam zdecydowanie za dużo na głowie, nawet, jak na mnie! Muszę pogadać z Monick’ą- żalę się

Nie czekając na odpowiedź szybko wbiegam do mojego gabinetu. W pośpiechu piję łyk zimnej kawy, którą zrobiłam sobie kilka godzin temu. Zbieram z biurka zieloną teczkę. Rozglądam się w około. Mam nadzieję, że wszystko zabrałam i mogę już spokojnie udać się na rozprawę.

Cudem łapię taksówkę, dziękując młodemu brunetowi, że ustąpił mi pojazdu. Jadąc ulicami pełnymi korków przyglądam się widokowi w oknie. Młodzi ludzie idący za rękę! Mam dosyć, od chwili kiedy umarł Colton, gdy tylko widzę zakochanych ludzi mam łzy w oczach, najgorsze jest, że nie ze smutku- z niego już się otrząsnęłam- a z gniewu, dalej nie rozumiem, czemu mi się to przytrafiło! Nigdy nie zrobiłam nic złego. Jeszcze niecałe 7 dni temu mój tata trafił do szpitala z powodu zawału! Wszystko się sypie. Moim sprawdzonym sposobem jest ucieczka w pracę, ale to już powoli nie pomaga…

***

,,Sprawa wygrana na korzyść państwa Haouse’’ po tych słowach pożegnałam się z moimi klientami i opuściłam ich.

Po powrocie do biura idę od razu do pomieszczenia, które należy do Monicki.

-Cześć- mówię wchodząc

-Hej, coś nie tak?- pyta siadając na krześle

-Nie radzę sobie, mam za dużo na głowie- wzdycham opadając na krzesło naprzeciwko niej

-Eh… Znamy się nie od dziś, pracujemy razem 4 lata, prawie 5. W sumie nie dziwię ci się. Wiem co się stało , wiem, że twój ojciec trafił do szpitala w dość ciężkim stanie tydzień temu. Wiem również, że praca nie pozwoli zapomnieć o problemach, jest tylko ucieczką… Miałam z tobą rozmawiać, jak tylko skończę porządkować moje biuro, jak widzisz- wskazuje na stosy porozwalanych papierów- Eh… Ale jak już przyszłaś… Mogę odebrać ci kilku klientów, których miałaś dostać- kiwam potakując głową i dziękując w duchu za taką dobrą szfową

Monicka rozmawia ze mną jeszcze chwilę na temat mojego taty, zapewniam ją, że jego stan się polepsza i wychodzę od niej.

***

Siedząc w moim własnym gabinecie i czytając po raz kolejny dokumenty z zamyśleń wyrywa mnie głos Airy.

-Hej Hermiona, mam prośbę! Zadzwonili do mnie z przedszkola ponoć Liam ma gorączkę, muszę go odebrać i iść z nim do lekarza, a zaraz ma przyjść mój nowy klient- wzdycha- Mogłabyś przejąć go ode mnie a ja wezmę twojego następnego?- pyta zdenerwowana

Aira 4 lata temu spotkała faceta, który był miłością jej życia i za razem jedną wielką pomyłką… Po 6 miesiącach bycia razem dowiedziała się, że jest w ciąży. Gdy mu powiedziała ten wystraszył się, powiedział, że nic do niej nie czuje, nie jest gotowy na dziecko i tak po prostu zwiał… Aira przez kilka miesięcy płakała i nie mogła się pozbierać. Dopiero, gdy na świat przyszedł Liam postanowiła, że musi się wziąć w garść dla niego, i jak na razie idzie jej to świetnie i nie wyobraża sobie życia bez tego małego rozrabiaki, dla którego jestem ciocią Mimi.

-Pewnie, połóż mi papiery na biurku i pędź do niego- uśmiecham się troskliwie

-Jejku dzięki, jesteś nie zastąpiona- kładzie mi po prawej stronie na mahoniowym biurku akta- Sprawa jest o bronienie faceta podejrzanego o molestowanie, tego aktora, co o nim ostatnio jest głośno- wspomina pospiesznie i szybko wybiega

Chciałam mniej klientów a i tak dostaje więcej… Przewracam oczami. Zajmuję się dalej czytaniem i tak upływa godzina, gdy nagle orientuje się, że za 10 minut przyjdzie klient od Airy. Opuszczam szybko pierwszą stronę z imieniem i nazwiskiem, i zaczynam wczytywać się w historię, którą streściła mi moje przyjaciółka rozpisując się na kilka stron.

Czyli tak… W skrócie. Mężczyzna w moim wieku, znany aktor, wielbiony przez nastolatki, odtwórca głównej roli w jakimś filmie ,,Dżentelmen’’. Nie słyszałam o tym filmie. Kontynuując… Posądzony przez swoją dziewczynę o molestowanie nie jednorazowe.- Może być ciekawa sprawa- myślę na głos

Idealnie, gdy skończyłam czytać, ktoś puka do moich drzwi.

-Proszę!- krzyczę, by osoba po drugiej stronie usłyszała

Obracam się dosyć niegrzecznie, by odłożyć kartki od Airy na komodzie za moim krzesłem.

-Dzień dobry- słyszę ten dawno nie słyszany, znienawidzony głos… od razu go poznaję

Jak oniemiona spojrzałam na blondyna. Draco Malfoy… Że też wcześniej nie mogłam przeczytać imienia i nazwiska… Idiotka ze mnie!

-Malfoy- syczę lekko

-Granger. Możesz zaprowadzić mnie do mojej pani adwokat Airy Price?- patrzy na mnie z obrzydzeniem wypisanym na twarzy

-Niestety ja jestem w zastępstwie za panią Price, i ja będę bronić cię w sądzie. Aira z powodów prywatnych nie mogła się tobą zająć- wzdycham cicho

Naprawdę?! Ze wszystkich możliwych ludzi na świecie trafia mi się pracować z Malfoyem? Z tą ślizgońską fretką?! Nie wierzę w moje szczęście a raczej nieszczęście!

-Ty masz mnie wybronić przed oskarżeniem?!- pyta zdziwiony patrząc na mnie z obrazą

-Tak- odpowiadam krótko- Usiądźmy może- proponuję wskazując mu krzesło naprzeciwko mnie

-Ty, największa szlama Hogwartu masz bronić mnie?!- prycha głośno

-Malfoy, jak ci nie odpowiada moja osoba, to może zażądaj zmiany adwokata! Ja nie będę się z tobą męczyć!- krzyczę zdenerwowana, jego wyzwiska już na mnie nie działają- Ale uprzedzam cię, że lepszej obrońcy ode mnie nie znajdziesz- bronię się

-Granger najlepszą adwokatką! Co jeszcze? Może Weasley został pisarzem? Bo w to już na pewno nie uwierzę!- na jego twarzy pojawia się pogardliwy uśmiech

-Malfoy wierz sobie w co chcesz, ale zapewniam się, że moje kwalifikacje są najwyższe!- zapewniam go- Z resztą pierwszą rozprawę, jak dobrze wiesz masz za niecałe 2 tygodnie i w tym czasie żaden adwokat nie zdąży zapoznać się ze sprawą- uświadamiam go

-Granger skąd mam mieć pewność, że wygrasz?

-Bo nie przegrałam w mojej karierze jeszcze żadnej sprawy- unoszę wysoko brwi uśmiechając się z wyższością

-Zostanę, ale tylko dla tego, że jak mówisz nikogo nie znajdę a poza tym wiem, że gdy zapewniasz kogoś o swoich kompetencjach to chcąc, nie chcąc taka jest prawda- siada na krześle obitym białą skórą

Teraz, gdy usiadł mogłam mu się lepiej przyjrzeć. Rysy twarzy mu się wyostrzyły. Oczy dalej tak stalowe, jak kiedyś. Włosy, już nie tak ulizane, pozostawione w totalnym nieładzie. Ubrany w czarne dżinsy, czarny t-shirt, kurtkę tego samego koloru ze skóry a na nogach, jak wcześniej zwróciłam uwagę założone miał zwykłe również czarne trampki. Muszę przyznać, że wyprzystojniał przez te kilka lat… Nic dziwnego, że ma tyle fanek- westchnęłam i szybko się upomniałam w myślach- O czym ty myślisz!

-Opowie mi pan, panie Malfoy, pana wersję tej historii- przeszłam w bardziej oficjalny zwrot

-Eh. Koleżanka nie przekazała ci?- spytał od niechcenia

-Pani Price przekazała, ale chce ją usłyszeć z pana ust- westchnęłam

Czy on musi tak wszystko utrudniać?

-Pana? Już nie jestem ślizgońsą fretką czy karaluchem? –spytał formując usta w typowy dla niego uśmiech

-Stwierdziłam, że może choć trochę będzie nam łatwiej pracować, gdy będziemy oficjalni i nie będziemy zachowywać się, jak dzieci

Wzdycha głośno.

-Odkąd 2 lata temu wystąpiłem w pierwszym filmie, zacząłem robić się sławny i mieć miliony fanek na całym świecie. Kobiet miałem na pęczki. Bywało, że miałem nawet kilka na raz- uśmiecha się triumfalnie- Potem byłem z jedną przez około 5 miesięcy, właśnie z tą Anną Rose, która mnie pozwała. Nie ukryję tego, że ją zdradziłem kilka razy podczas związku, nie jestem typem faceta, który może być w związku z kobietą na dłużej. Poza tym to nie był taki prawdziwy związek to była też umowa między nią a mną. Ona obiecała, że będzie pojawiać się ze mną na spotkaniach z prasą. Chciałem mieć nienaganną twarz przed moim fankami, tak też mi doradzili moi agenci. Ja w zamian za to miałem jej pomóc stać się sławną. Nie była to pisemna umowa między nami, ale są świadkowie tego. Nie ustalaliśmy, czy będziemy ze sobą sypiać, czy będziemy się zdradzać. To miał być po prostu fikcyjny związek oparty na korzyściach obu stron, ale Annie z tygodnia na tydzień zaczęło odbijać na moim punkcie. Zaczęła mnie sprawdzać, śledziła mnie, gdy wychodziłem na miasto, czy gdzie kolwiek. No i w końcu pewnego razu przyłapała mnie, z pewną brunetką w hotelu. Tak po prostu weszła do naszego pokoju, gdy całowałem Angeline. Zrobiła wielką awanturę. Dziewczyna, z którą byłem szybko uciekła. A Anna zaczęła jeszcze głośniej krzyczeć, aż przybiegła ochrona hotelu. Nie minęło tydzień a do mojego domu zawitała policja i oskarżyli mnie o gwałt. Aresztowali mnie na 2 dni, siedziałbym dłużej w areszcie, gdyby nie twoja koleżanka. Wpłaciłem kaucję i wypuścili mnie. Niestety oskarżenia Anna nie usunęła, próbowałem z nią rozmawiać, ale nie udało mi się. I to chyba cała historia- zakończył

Pokręciłam bezradnie głową. Z zachowania nic a nic się nie zmienił. Dalej był taki głupi, jak w czasie szkolnym.

-Muszę przyznać, że wkopał się pan w niezłe tarapaty. Ma pan świadków, którzy potwierdzą, że takowa umowa została wprowadzona w życie?

-Tak. Choćby Henry- mój agent. To był jego pomysł i był przy tym. To w czymś pomoże?- spytał

-Tak to może pomóc

Aira do końca życia mi się nie odpłaci…

-Czyli mogę liczyć, że wyciągniesz mnie z tego gówna? I nie narazisz na to mojej kariery?- spytał poważnie mi się przyglądając

Ze wszystkich problemów, jakie może mieć martwi się jedynie sławą? To dopiero dupek- wzdycham ciężko.

                -Ze wszystkich problemów, jakie możesz mieć obchodzi cię kariera?- pytam robiąc wielkie oczy

                -Każdy ma inny cel w życiu- mówi z pogardą rozglądając się i oglądając mój gabinet

                -Nie mogę się z tym nie zgodzić- po raz kolejny sprawia u mnie osłupienie

***

               

Spotkanie dobiega końca. Draco wychodzi a ja zaczynam rozmyślać nad strategią wyciągnięcia go z tarapatów, nie przestając myśleć, jakiego mam pecha, by ze wszystkich ludzi wpaść po latach na Malfoya…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

♥ Przepraszam za opóźnienie, ale za każdym razem, gdy zaczynałam pisać laptop zaczynał świrować i wyłączał się przez co zaczynałam ten rozdział około 10 razy 

♥ Dziękuję za komentarze, to na prawdę motywuje do pisania

♥ Za jakie kolwiek błędy, jeżeli takowe się pojawią bardzo przepraszam